Andrzej Duda wygłosił przemówienie w Parku Wolności przy Muzeum Powstania Warszawskiego.
Czcigodni Bohaterowie Tamtych Dni – Powstańcy Warszawscy, Kombatanci,
Szanowna Pani Minister,
Szanowni Panowie Ministrowie,
Szanowni Państwo Posłowie, Senatorowie,
Szanowna Pani Prezydent,
Ekscelencjo, Eminencjo Księże Kardynale,
Ekscelencjo, Księże Biskupie Ordynariuszu Polowy,
Szanowni Panowie Generałowie,
Szanowni Państwo Oficerowie, Żołnierze,
Harcerze, Wolontariusze,
Wszyscy Dostojni Obecni Goście, Szanowni Państwo,
a przede wszystkim także i Czcigodni Drodzy Odznaczeni!
Bardzo dziękuję za tę możliwość spotkania z Państwem na tej kolejnej, wielkiej, tak niezwykle ważnej dla Rzeczypospolitej rocznicy. Bo chcę z całą mocą podkreślić, że każda rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego jest ważna dla Rzeczypospolitej, dla wychowania młodzieży, a więc dla przyszłości Rzeczypospolitej. I jest ważna także dla mnie osobiście, jako Prezydenta Rzeczypospolitej, ale przede wszystkim jako obywatela Rzeczypospolitej, jako harcerza – bo harcerzem jest się przez całe życie – jako tego, który na historii i micie Powstania Warszawskiego, na bohaterstwie powstańców warszawskich się wychował. I mogę z całą pewnością bez wahania powiedzieć, że moja postawa gotowości służby ojczyźnie została właśnie poprzez tamte wydarzenia i postawę młodych Polaków w dużym stopniu ukształtowana.
Jest to więc dla mnie ogromny zaszczyt, że mogę się z Państwem spotkać – bohaterami tamtych dni, bohaterami mojego życia, ale i bohaterami życia Rzeczypospolitej, nie tylko tej współczesnej. Od tamtego właśnie momentu ‒ tak jak było to już dzisiaj powiedziane i jak było powiedziane wielokrotnie – Powstanie być może nie osiągnęło zwycięstwa militarnego, ale wpisało się w wielką polską historię. I na pewno także dzięki bohaterstwu powstańców warszawskich możliwe było odzyskanie pełnej suwerenności pod koniec XX w., na przełomie lat 80. i 90. Dzięki postawie kolejnego pokolenia, które nie pogodziło się z sowiecką dominacją, nie pogodziło się z tym, że nie żyje w państwie w pełni wolnym, bo pamiętało o tej krwi, która za wolną Polskę została przelana, i było dodatkowo wspierane przez rodziców, którzy tę krew przelewali i przetrwali tamte dni, tamte walki.
Z całego serca chciałem Wam za tę postawę podziękować i jeszcze raz wyrazić radość, że możemy się spotkać właśnie tutaj – na terenie Muzeum Powstania Warszawskiego. Wspaniałego dzieła, największego pomnika, jaki został w Polsce, w Warszawie, zbudowany Waszemu bohaterstwu i tej wielkiej idei wolnej ojczyzny. Jest to wielkie dzieło – dom, gdzie powstańcy są gospodarzami – stworzone przez prezydenta prof. Lecha Kaczyńskiego, gdy był prezydentem Warszawy, który marzył o tym, że ten obiekt musi w końcu powstać właśnie po to, żeby Polska nigdy nie zapomniała o swoich bohaterach. Właśnie po to, żeby ‒ z jednej strony ‒ powstańcy mieli swoje miejsce, ale ‒ z drugiej ‒ żeby było to miejsce, gdzie będzie przychodziła młodzież i tej wielkiej lekcji patriotyzmu będzie doświadczała. Ogromnie dziękuję, że to Muzeum jest, że jest tak pięknie utrzymywane, dobrze zarządzane przez dyrekcję, że ma tylu wolontariuszy, którzy poświęcają swój czas, aby sprawie Powstania Warszawskiego, czci dla powstańców, dla bohaterów – służyć. Ogromnie jestem za to wdzięczny.
Chcę też wyrazić wdzięczność harcerzom – za Waszą obecność. Chcę Wam osobiście z całego serca podziękować, że wysłuchaliście mojego apelu w Dzień Myśli Braterskiej, żeby w tych dniach być w Warszawie, żeby wspierać służbą obchody rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Harcerze walczyli w Powstaniu – harcerskie bataliony „Zośka”, „Parasol”, „Wigry” przeszły do historii czynu powstańczego. Dziękuję za to, że harcerze także pamiętają o swoich bohaterach i pokazują, że polskie harcerstwo jest kontynuacją tamtej wielkiej idei, która młodych bez zastanowienia popchnęła do walki o wolną Polskę. Wierzę w to głęboko, że nasi harcerze – zwłaszcza właśnie ta część polskiej młodzieży ‒ gotowa jest bronić ojczyzny zawsze i w każdym momencie, a ich codzienna służba i służba właśnie tutaj jest tego świadectwem.
Jeszcze raz bardzo serdecznie chciałem pogratulować odznaczonym. Jeszcze raz chciałem podziękować, chyląc nisko czoła przed kombatantami, przed żołnierzami Powstania Warszawskiego, przed wszystkimi, którzy w czasie Powstania służyli Rzeczypospolitej. I tym, którzy służyli jej przez wszystkie te lata, budując pamięć o Powstaniu. A także wszystkim, którzy służą jej dzisiaj ‒ i tutaj, w Muzeum Powstania Warszawskiego, i w innych miejscach. Chcę powiedzieć, że – jako Prezydent Rzeczypospolitej – jestem z Was i Waszego dzieła ogromnie dumny. Z tego, że ‒ tak jak ostatnio, gdy oprowadzałem tutaj, po Muzeum Powstania Warszawskiego, brytyjską parę książęcą ‒ możemy pokazać tak pięknie udokumentowany wielki moment naszej historii, że mamy tak pięknie ukazane bohaterstwo i oddanie Polaków dla ojczyzny. Jeszcze raz z całego serca za to dziękuję.
Cześć i chwała bohaterom, wieczna pamięć poległym!
źródło: prezydent.pl
